Myśląc o alergii, której źródłem jest zwierze domowe, przed oczami wyobraźni najczęściej staje nam…kot. Zwierze to często nosi miano najbardziej alergizującego. To tylko w połowie prawda. Zwierzęta domowe w istocie są jedną z częstszych przyczyn alergii, a psy i koty – jako najpowszechniejsi „milusińscy” najczęściej mogą wywoływać jej objawy.
Koty, a alergia
Niemniej – najmocniejsze reakcje powoduje kontakt ze świnką morską. Skąd więc taki „czarny PR” kotów? Koty mogą wywoływać zarówno objawy alergii wziewnej całorocznej jak i kontaktowej. Uczula zarówno naskórek, mocz, jak i białko z kociej śliny (zawarte w sierści, która sama nie ma alergizujących właściwości). Niestety, w wypadku kotów nawet rasy bezwłose nie są dla alergika bezpieczne. Nawet niewielka ilość alergenu zwierzęcego powoduje reakcję obronną organizmu. Osoby uczulone natychmiast doznają przykrych objawów, takich jak: katar sienny, kichanie, łzawienie oczu, często także duszności (alergeny bardzo łatwo przenikają bowiem do dróg oddechowych). W przypadku alergii na kota nie tylko konieczne jest zrezygnowanie z zamiaru dzielenia mieszkania z pupilem, ale także unikanie wizyt u znajomych „kociarzy”.
Leczenie
Czasami wcale nie musi dojść do styczności z czworonogiem (wystarczy niewielka ilość alergenów np. na ubraniu jego właściciela, lub w mieszkaniu, gdzie zwierze przebywało). Kontakty z kotem są szczególnie groźne dla osób, które oprócz alergii cierpią na astmę – jej objawy mogą się bowiem znacząco nasilać. Jak leczyć alergię na kota? Niestety opiera się ono głównie na unikaniu styczności z alergenem, czasami konieczne może być też zastosowanie farmakoterapii (leków przeciwhistaminowych, kortykosteroidów). Oczywiście – zawsze można się również zdecydować na odczulanie, trwające od 3 – 5 lat i polegające na regularnym przyjmowaniu szczepionek.
