Alergie odzwierzęce stanowią około 10 % wszystkich alergii i znaczny odsetek alergii wziewnych całorocznych. Alergia na psa nie jest jednak, jak się powszechnie sądzi, tylko uczuleniem na jego sierść. Do czynników alergizujących należą: sierść, złuszczony naskórek, oraz wszystkie wydzieliny, takie jak ślina czy mocz. Co więcej – sama sierść nie jest alergicznie aktywa, a to, co na niej osiada. Pierwsze objawy alergii na psa nie pojawiają się od razu, ale najwcześniej po około miesiącu od pierwszego kontaktu z alergenem. Bywa, iż alergia rozwija się nawet przez okres kilku lat (organizm „uczy” się w tym czasie – oczywiście błędnie, że dana substancja stanowi dla jego układu odpornościowego potencjalne zagrożenie).
Podstawowe objawy.
Do podstawowych objawów uczulenia na psa zaliczamy: katar, zapalenie spojówek, zmiany skórne, a nawet astmę oskrzelową oraz trudności z oddychaniem.Co ciekawe – częste spłukiwanie psa pod prysznicem może pomóc w ograniczeniu reakcji uczuleniowych. Alergeny rozpuszczają się bowiem w wodzie. Dobrym pomysłem (jeśli nie możemy się rozstać z naszym pupilem) jest również spanie w innym pokoju niż pies, usunięcie dywanów i innych mogących zbierać kurz i naskórek (oraz wydzieliny psa) powierzchni. Objawy alergii można również zmniejszać przy użyciu odpowiednich szczepionek i leków. Należy jednak pamiętać, że nawet po skutecznie przeprowadzonym odczuleniu, duże ilości alergenu nadal mogą powodować niepożądane reakcje. Można również podzielić rasy psów ze względu na to, jakie jest ryzyko wystąpienia alergii na nie.
Najbardziej uczulają: psy dużych ras, psy krótkowłose oraz psy gubiące najwięcej sierści. Z kolei „bezpieczniejszym” wyborem (zwłaszcza przy skłonności do uczulenia) wydają się być: mniejsze psy (jak maltańczyki, yorkshire terriery, shih tzu, pudle miniaturowe, bolończyki).
